Škola primenjenih umetnosti
  INFO    UPIS    UČENICI    AKTIVNOSTI    GALERIJA    ŠKOLA    KONTAKT  

Obrazovni profil KLESAR

Obrazovni profil je zastupljen od osnivanja škole i obuhvata četvorogodisnje školovanje. Pored opštih predmeta koji su zastupljeni u svim srednjim školama, tu su prisutni i stručni predmeti: crtanje i slikanje, vajanje, anatomija (na prvoj godini), kaligrafija, teorija forme, materijali i tehnike, estetika, istorija umetnosti ...
Prva godina školovanja obuhvata sledeće praktične predmete: crtanje i slikanje, vajanje, anatomija, kaligrafija, teorija forme. U prvoj godini učenici kroz ove predmete savladjuju osnove crtačke i vajarske veštine koje su osnovni preduslov za rad u materijalu. U sledeće tri godine pored ovih stručnih predmeta učenici prolaze kroz veoma detaljan i pažljivo isplaniran program ovladavanja klesarske veštine kroz praktičan rad.
Kako je škola utemeljena na principima i zahtevima univerzalne prohodnosti u obrazovnom sistemu, sticanjem diplome učenici pored zvanja stiču i pravo upisa na većinu viših škola i fakulteta.
Osnovni zadatak, pored usavršavanja i negovanja klesarske veštine, sastoji se u istinskom rešavanju likovnih problema koji se nameću.


www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs www.spu.edu.rs



Istorijat zanata
Čin oblikovanja kamena je fenomen kojim su obuhvaćena čovekova trajanja u svim vidovima, nivoima i vremenima. U inicijalnoj vezi čoveka sa kamenom formirani su mnogi prostorni ambijenti, negovala se graditeljska kultura i inspirisala se vajarska misao. U praistoriji, antici, srednjem veku, renesansi ... pa sve do modernog doba kamen je bio jedan od medija i pokretača duhovnog i misaonog razvitka čoveka.
Život sa kamenom ohrabrio je mnoge klesare da obogate svakodnevnicu i vajarskom vokacijom daju pečat i izraz vremenu u kome su živeli.
Ne računajuci iskustva drugih epoha i naroda koji su živeli na ovim prostorima od praistorije preko antike do srednjeg veka, tradicija klesarskog zanata u Srbiji se razvijala veoma sporo i tek je u skorije vreme poprimila značajnije obime.
U srednjem veku u našim krajevima je dominirala vizantijska kultura koja je arhitekturi obilno koristila kamen. Za vreme dinastije Nemanjića dominira crkveno graditeljstvo tzv. "Raška škola". U tom periodu su sagradjene: Studenica, Dečani, Pećka Banja a omiljeni materijal graditelja toga vremena bio je bigar od koga su zidani: Sopoćani, Crkva u Arilju, Gračanica ... U tom periodu skoro da nije bilo reljefnih ukrasa.
Kasnije za vreme Lazarevića i Brankovića razvila se nova arhitektura poznata kao "Moravska škola ". Ta arhitektura se odlikuje kamenim fasadama sa reljefnim ukrasima na portalima, prozorima i lukovima (Lazarica, Kalenic, Ljubostinja) ali izrada tih reljefa je i u tom periodu poverena stranim majstorima koji su dolazili iz Grčke i Dalmacije.
Pošto smo zbog poznatih razloga "preskočili" renesansu (vladavina Osmanlijskog carstva) razvoj klesarskog zanata je sve do XIX veka samo mestimično održan i negovan.
I pored toga, sa uspostavljanjem srpske države u XIX veku i obnove srpske duhovnosti dolazi i do obnove ove zanatske discipline. Vremenom, oko svih značajnijih kamenoloma iz kojih se vadio kamen dolazi i do stvaranja malih klesarskih radionica. Sve do polovine XX veka ova disciplina je bila u razvoju ali sa pojavom mašina i mogućnosti koje su one pružale, dolazi i do gašenja ovakvih radionica, tako da danas imamo samo mali broj sačuvanih mesta ovakve namene.

Uspostavljanje ovog obrazovnog profila u Školi za umetničke zanate 1993. godine predstavlja značajan korak za istoriju srpskog umetničko-zanatskog iskustva kao i za srpsku umetnost uopšte. Ovde se sakupljaju postojeće, obnavljaju "zaboravljene" i razvijaju savremene tehnike i veštine klesarskog zanata.

O radu učenika
Nastava se odvija u klesarskom kabinetu, čije je prostorno i radno okruženje u potpunosti prilagođeno zahtevima kako obrazovno-vaspitnog procesa tako i praktično-zanatskog procesa. Škola je opremljena kako starim tradicionalnim ručnim alatima tako i savremenim alatima i mašinama.
Posebna pažnja se posvećuje učenju tehnike kojom se razvija sposobnost pravilnog opažanja a takođe i razvijanja mašte, kako bi se sa lakoćom moglo prikazati viđeno ili zamišljeno. Savlađivanjem zanatskih veština kao što su cepanje kamena, špicovanje, rad sa canajzlama, ravnim dletima, električnim i pneumatskim alatima i dr. učenici stiču sigurnost, tako da se u kasnijem radu mogu posvetiti rešavanju likovnih problema bez straha od veštine.




::: home ::: webmail ::: contact :::
School of Applied Arts